Έκανες το πρώτο παιδάκι σου και σκέφτεσαι ήδη πότε είναι καλά να κάνεις και ένα δεύτερο (ή και τρίτο και τέταρτο αν το θέλεις και μπορείς); Ποια είναι τελικά η καλύτερη και πιο κατάλληλη διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέρφια; Θέλεις να σίγουρα να είναι κοντά για να μπορούν να περνάνε χρόνο μαζί ακόμα και όταν είναι μικρά αλλά δε θέλεις να είναι και πολύ κοντά γιατί πως θα τα καταφέρεις; Αλήθεια έχεις βρεθεί σε αυτή τη θέση;
Για αρκετό διάστημα κι εμείς σκεφτόμασταν μήπως έχει έρθει η ώρα να κάνουμε ένα αδερφάκι στην Α.
Σκεφτόμασταν τα θετικά και τα αρνητικά κάθε περίπτωσης και μετά από πολλές συζητήσεις, με φίλους που βρίσκονται στο ίδιο στάδιο της ζωής τους, συμπέρανα πως μάλλον είναι λίγο δύσκολο να πεις ποια είναι η ιδανική διαφορά στα αδέρφια.
Ας δούμε όμως κάποια θετικά και κάποια αρνητικά κάθε περίπτωσης.
Αρχικά η μικρότερη διαφορά ηλικίας που θα μπορούσαν να έχουν είναι 1 με 1,5 χρόνο. Ας το δούμε λογικά! Γεννάς τώρα. Δε θέλεις τουλάχιστον 1-2 μήνες το λιγότερο να ηρεμήσεις; Δε θέλεις και 9 μήνες για την επόμενη εγκυμοσύνη; (Αυτά τα περί θηλασμού και εγκυμοσύνης, ότι αν θηλάζεις δε μένεις έγκυος δεν ισχύουν! Μπορείς κάλλιστα να μείνεις έγκυος κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Πολλές γυναίκες την πατάνε πιστεύοντας ότι είναι ασφαλείς ενώ θηλάζουν). Ε αμέσως αμέσως να ο 1 χρόνος και κάτι!
Η μεγαλύτερη διαφορά ηλικίας μπορεί να είναι οποιαδήποτε! Αυτό εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τους γονείς!
Μικρή διαφορά ηλικίας:
Το 1 έτος αλλά και τα 2 είναι μία μικρή διαφορά ηλικίας για τα παιδιά μας. Τα θετικά και τα αρνητικά τώρα.
Αρχικά οι γονείς “ξεμπερδεύουν” πολύ πιο γρήγορα από τη φάση όπου τα παιδιά τους είναι μωρά και χρειάζονται συνέχεια την απόλυτη προσοχή και βοήθεια για να κάνουν τα πάντα.
Τα αδέρφια μαθαίνουν να μεγαλώνουν μαζί και έτσι μαθαίνουν να έχουν το ένα την παρέα του άλλου από πολύ νωρίς. Παίζουν, διασκεδάζουν αλλά και εκπαιδεύονται, για τα πάντα σχεδόν, ταυτόχρονα. Αυτό είναι σίγουρα πολύ θετικό για τους γονείς αλλά ακόμα πιο θετικό για τα παιδιά αφού θα δεθούν και θα αναπτύξουν μία στενή αδερφική σχέση από πολύ νωρίς. Αυτό ίσως βοηθήσει και στη μείωση των συγκρούσεων και των προστριβών μεταξύ τους αφού μαθαίνουν, εκτός των άλλων, να μοιράζονται τα παιχνίδια αλλά και τους γονείς τους από την αρχή ουσιαστικά της ζωής τους.
Στα αρνητικά ίσως είναι το γεγονός ότι οι γονείς θα κουραστούν πολύ. Θα είναι βέβαια μία κι έξω που λέμε, αλλά και πάλι θα υπάρξει μεγάλη κούραση τα πρώτα χρόνια καθώς θα υπάρχουν 2 παιδιά με ίδιες σχεδόν ανάγκες για φροντίδα και απαιτήσεις.
Μεγάλη διαφορά ηλικίας:
Πολλοί γονείς επιλέγουν να περιμένουν αρκετά μέχρι να κάνουν ένα δεύτερο παιδί. Αυτό γίνεται γιατί θέλουν πιθανότατα να ξεκουραστούν λίγο από την ταλαιπωρία των πρώτων χρόνων του μωρού τους αλλά και γιατί θέλουν το πρώτο τους παιδάκι να ανεξαρτητοποιηθεί κάπως ώστε όταν έρθει το δεύτερο να μπορεί να εξυπηρετείται μόνο του. Αυτά είναι και τα θετικά στοιχεία της μεγαλύτερης διαφορά ηλικίας.
Από την άλλη, η σχέση ανάμεσα στα αδέρφια όταν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας ίσως να μην είναι αρκετά στενή ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους καθώς δε θα έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Αργότερα μεγαλώνοντας αυτό θα διορθωθεί αλλά στην αρχή πιθανότατα να μην υπάρχει κανένα σημείο επαφής. Ίσως δεν συμπέσουν ποτέ σε κάποιο σχολείο ή στις σπουδές τους, δε θα μπορούν να παίξουν μαζί σαν παιδιά και δεν θα μοιραστούν δραστηριότητες.
Μεγαλώνοντας βέβαια και κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους δε θα έχουν κάποιο θέμα και θα μπορέσουν κάλλιστα να αναπτύξουν μία πιο στενή αδερφική σχέση.
Εντέλει υπάρχει ιδανική διαφορά ηλικίας;
Πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι μία ιδανική διαφορά ηλικίας για τα αδέρφια είναι τα 3 χρόνια περίπου. Θεωρητικά είναι κατάλληλη διαφορά γιατί το πρώτο παιδί έχει ήδη περάσει τη φάση μεταξύ 2-3 ετών όπου απαιτεί ουσιαστικά όλη την προσοχή του γονέα και έχει μάθει ήδη πως να παίζει και να απασχολείται μόνο του και έτσι μπορεί να πέσει η προσοχή της μητέρας κυρίως στο νέο μέλος της οικογένειας χωρίς μεγάλα προβλήματα.
Μετά από συζητήσεις με φίλους γονείς έχω καταλήξει στο προσωπικό συμπέρασμα πως για τον ένα από εμάς η ιδανική διαφορά ηλικίας για τα παιδάκια μας διαφέρει! Σίγουρα όπως είδαμε υπάρχουν αρκετά θετικά και αρνητικά σε κάθε περίπτωση και κάθε γονιός θέτει τα δικά του κριτήρια και προτεραιότητες. Αν για παράδειγμα μία μαμά έχει ένα πολύ ήσυχο βρέφος, που θα μπήκε σε πρόγραμμα νωρίς και δεν έχει αντιμετωπίσει δυσκολίες με το θηλασμό και τον ύπνο, θα σκεφτεί ίσως να κάνει και ένα δεύτερο σχετικά γρήγορα ώστε να “είναι κοντά τα παιδάκια της”. Από την άλλη μία μαμά που θα έχει να αντιμετωπίσει ένα πιο “δύσκολο” μωράκι, με πολλές γκρίνιες ή δυσκολίες στο φαγητό και στον ύπνο θα κουραστεί αρκετά το πρώτο διάστημα, ίσως και τα πρώτα χρόνια, και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να θέλει λίγο χρόνο να συνέλθει πριν μπει πάλι στη διαδικασία ενός δεύτερου μωρού.
Βέβαια όπως καμία εγκυμοσύνη, έτσι και κανένα βρέφος και παιδάκι δεν είναι το ίδιο, ακόμα κι αν πρόκειται για αδελφάκια.
Στη δική μας περίπτωση η Α. με το νέο μέλος της οικογένειας μας θα έχουν 3,5 περίπου χρόνια διαφορά. Ήταν μία συνειδητή επιλογή καθώς η Α. έχει αρχίσει να κάνει τα περισσότερα πράγματα μόνη της από πολύ μικρή και έτσι πιστεύουμε ότι θα είναι πιο εύκολη η μετάβαση όλων μας από τριμελή σε τετραμελή οικογένεια. Παίζει αρκετά μόνη της, βρίσκει τρόπους να απασχολείται όταν εγώ δεν είμαι διαθέσιμη, τρώει μόνη της και σιγά σιγά είμαστε στο δρόμο για να αποχωριστούμε την πάνα μας. Στο θέμα του ύπνου βέβαια δεν είχαμε κανένα θέμα από πολύ μικρή ηλικία καθώς την βάζουμε στο κρεβατάκι της και κοιμάται μόνη της χωρίς να έχει ανάγκη την παρουσία μας με τον οποιοδήποτε τρόπο (παραμύθια, τραγούδια, να κοιμηθούμε μαζί).
Εσύ ποια πιστεύεις ότι είναι μία ιδανική διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέρφια; Πόση διαφορά ηλικίας έχουν τα δικά σας παιδάκια και τι προβλήματα αντιμετωπίσατε;
Θα χαρώ πολύ να δω τα σχόλια σας και να συζητήσουμε τις απόψεις μας!
τα παιδακια μου εχουν 18μηνες διαφορα!οι δυσκολιες ειναι πολλες δεν θα το κρυψω!παρομοιες αναγκες,χρονο πολυ που απαιτουν και τα δυο!ειδικα στη φαση που ο μικρος αρχιζει να διεκδικει τον χωρο του μεγαλου τα παιχνιδια κλπ.οπου αντιμετωπιζεις την ζηλια ζορικα πολυ!οως παραλληλα τοσο ομορφα!δυο τοσο ομορφες ηλικιες που κανουν διαφορετικα πραγματα μεταξυ τους και εσυ καμαρωνεις!που ο μεγαλος αρχιζει να προσεχει λιγο τον μικρο!που αθελα του,του μαθαινει πραγματα μεσα απο την μιμηση!θα ειναι ομορφο για τα ιδια και θα το καταλαβουν συντομα!λιγο αργοτερα που ολα θα τα κανουν μαζι!αρα αξιζει!
Να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου κοπέλα μου γλυκιά!! Εμένα θα εχουν 3,5 χρόνια διαφορά. Η μεγαλύτερη δυσκολία που φοβάμαι Κάτια μου ότι θα αντιμετωπίσουμε είναι η ζήλια της μεγάλης προς το μωρό όταν έρθει. Όσο και να προετοιμάζουμε το παιδί λίγη ζήλια θα υπάρξει σίγουρα! Αχ, κάθε περίπτωση έχει σίγουρα τα υπέρ και τα κατά της!
Φιλιά πολλά πολλά!